έστεκε καμαρωτό,
ήταν νέο παλικάρι
κι είχε έναν ψηλό κορμό.
---------------
Είχε φύλλα στα κλαδιά του
και φωλιάζαν τα πουλιά.
Η μεγάλη η σκιά του
σκόρπιζε παντού δροσιά.
-----------------------
Έτρωγαν απ` τους καρπούς του
σκίουροι, κάμπιες, πεταλούδες
κι απ΄τους γλυκούς ανθούς του
παίρναν γύρη οι μελισσούλες.
-----------------------
Σαν ξημέρωνε η αυγούλα
τ΄αηδόνια κελαηδούσαν
και του δέντρου τα ζωάκια
όλα τους μαζί ξυπνούσαν.
-----------------------
Μια συννεφιασμένη μέρα
που ΄χε κρύο, καταχνιά
τρόμος, πανικός, φοβέρα
φύγαν όλα τα πουλιά.
-----------------------
Είχε έρθει το τσεκούρι
που ΄χε μύτη κοφτερή
καμωμένη από ατσάλι
κι ένα ξύλινο κορμί.
-----------------------
Κάθε χτύπος του στα δέντρα
πώς βροντούσε δυνατά!!!
Και δεν άκουγε το κλάμα
απ΄τα ζώα στα κλαδιά!
-----------------------
Όταν έφθασε μπροστά
απ` το δέντρο το ψηλό
το τσεκούρι ξαφνικά
στάθηκε με δισταγμό.
-----------------------
-" Νοιώθω κάπου να σε ξέρω"
είπε με βραχνή φωνή
το τσεκούρι κουρασμένο
ξαποσταίνει μια στιγμή.
-----------------------
Πέρασε ώρα που καθόταν
μπρος στου δέντρου τη θωριά...
Το τσεκούρι πια κοιμόταν
κι όλοι γέμισαν χαρά.
-----------------------
Μουσική και πανηγύρια
που απλώθηκαν παντού
με τα ευχάριστα μαντάτα
της σιωπής του τσεκουριού.
-----------------------
Μα δε ξέραν της ζωής του
το μεγάλο μυστικό...
πως το ξύλινο κορμί του
ήταν απ΄το δέντρο αυτό.
(Ποιήματα για παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας)
All rights reserved
Ioannis Doukiris 2012-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου