Mες στου δάσους τη γαλήνη
και την ήσυχη ζωή
τραγουδάει ένα αηδόνι
στου πλατάνου το κλαρί.
-----------------------
Το τραγούδι που συνθέτει
έχει νότες χαρωπές
και η δυνατή φωνή του
φτάνει μέχρι τις πλαγιές.
-----------------------
Με το θρόισμα των φύλλων
σιγοντάρει το πλατάνι
και με του νερού τον ήχο
συνοδεύει το ποτάμι.
-----------------------
Μα και τα μικρά βατράχια
που`ναι μες στον ποταμό
στέκονται πάνω στα βράχια
και κρατάνε το ρυθμό.
-----------------------
Τ`αρκουδάκια και οι πάπιες
ξεκινήσαν να χορεύουν
και οι κάστορες με τούμπες
στο χορό τους συντροφεύουν.
-----------------------
Γέμισε χαρά η φύση
στο τραγούδι τ`αηδονιού
και η μέρα είχε κυλήσει
στη μεριά του δειλινού.
-----------------------
Το τραγούδι είχε τελειώσει
κι όλοι είχαν κουραστεί.
Κι όταν πια είχε νυχτώσει
είχαν αποκοιμηθεί.
-----------------------
Μες στης νύχτας το σκοτάδι
στου πλατάνου το κλαρί
στάθηκε η κουκουβάγια
σοβαρή και σιωπηλή.
-----------------------
-"Ε κυρ-πλάτανε,κοιμάσαι;"
αποκρίθηκε κοφτά.
-"Σε κουράσαν τα τραγούδια
και δε βγάζεις πια μιλιά;"
-----------------------
-"Άκουσα φωνές και γλέντια
μες στον ύπνο μου, η σοφή,
μα δεν άνοιξα τα μάτια
μην κι ο ύπνος μου χαθεί."
-----------------------
Το δέντρο κουρασμένο
την κοιτάζει σκυθρωπό
και με ύφος κοιμισμένο
απαντάει παγερό:
-----------------------
-"Ζηλευτή η σοφία η τόση
θα την ήθελα κι εγώ,
μα αν ο ύπνος φέρνει γνώση
άσε με να κοιμηθώ!"
-----------------------
-"Κι αν ξυπνούσες στο τραγούδι
κι ένoιωθες λίγη χαρά
ίσως να μην ζούσες νύχτα
στης σοφίας τη μοναξιά!"
-----------------------
Τ`άκουσε η κουκουβάγια
και λυπήθηκε πολύ.
Κι από τότε έχει ζήλεια
για της μέρας τη γιορτή!
-----------------------
Στέκει μόνη κάθε βράδυ
στου πλατάνου το κλαρί,
προσπαθεί να τραγουδήσει
με μια μονότονη φωνή.
(Ποιήματα για παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας)
All rights reserved
Ioannis Doukiris 2012-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου