Μια φορά κι έναν καιρό
σ`έναν ήρεμο γιαλό
έπλεε μια μπλε βαρκούλα.
Είχε δυο λευκά πανιά
και στις άκρες δυο κουπιά
κι ήταν ομορφούλα.
-----------------------
Με τους φίλους της τους γλάρους
έπαιζε μ`ανεμελιά
και το βράδυ με τους φάρους
ψάρευε μες στα βαθιά.
---------------------------
Μια άγρια νύχτα του χειμώνα
που`χε κύμα δυνατό
η μικρή μας η βαρκούλα
χάθηκε στον ωκεανό.
---------------------------
Ένα αστέρι στα ουράνια
πού έφεγγε μ` υπερηφάνεια
είδε τη μικρή βαρκούλα
μες στο κύμα να παλεύει
και βοήθεια να γυρεύει.
---------------------------
Δίχως να σκεφτεί πολύ
το αστέρι χαμηλώνει.
Ρίχνει φως,το δρόμο δείχνει
και το χέρι του απλώνει.
---------------------------
Τη βαρκούλα βοηθάει
κι από τη φουρτούνα βγάζει.
Μα τ`αστέρι μας πονάει
τις δυνάμεις του έχει χάσει.
---------------------------
Και το φως του τρεμοσβήνει
σαν καντήλι δίχως λάδι.
Ξεγλιστρά ,το χέρι αφήνει,
χάνεται μες στης νύχτας το σκοτάδι.
---------------------------
Η βαρκούλα κουρασμένη
μες στα βράχια σφηνωμένη
με σχισμένα τα πανιά,
βλέπει τ`άστρο της να σβήνει
κι είναι ανήμπορη η καημένη
με σπασμένα τα κουπιά.
---------------------------
Κι όπως στέκει λυπημένη
κάνει μια στερνήν ευχή,
το καλό της το αστέρι
να μπορούσε να σωθεί.
---------------------------
Ξάφνου άνεμος φυσάει
με μεγάλο βουητό
κι ένα κύμα ξεπηδάει
με τ` αστέρι το σβηστό!!
---------------------------
Μία λάμψη μαγική
πέφτει στο άστρο και φωτίζει.
Της βαρκούλας η ευχή
στο άστρο τη ζωή χαρίζει.
---------------------------
Έσμιξαν οι δύο φίλοι
και χαρήκανε πολύ
που ο Θεός τους είχε στείλει
ένα θαύμα γι ανταμοιβή.
---------------------------
Και το δίδαγμά μας είναι
από την ιστορία αυτή,
πως το θάρρος και η τόλμη
και η αυτοθυσία ακόμη,
είναι αρετές που έχουν
μόνον οι άνθρωποι οι καλοί.
(Ποιήματα για παιδιά πρωτοσχολικής ηλικίας)
All rights reserved
Ioannis Doukiris 2012-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου